De maand mei, ik keek er enorm naar uit, omdat ik een week had vrij genomen en had allerlei plannen gemaakt. Dochterlief een dagje extra spelen bij Jubel ( haar kinderdagverblijf, waar ze intens van  geniet), zodat ik samen met mijn schoonvader de woonkamer kon behangen en schilderen. Ik zou nog wat klussen in huis oppakken, vrijwilligerswerk doen, met vriendinnen afspreken, shoppen, lunchen en vooral tijd voor mezelf nemen om weer op laden. Wat had ik zin in al mijn mooie plannen.
Plan  Woonkamer
De dag voor Koningsdag was hét plan dat ik het barok behang behang zou gaan verwijderen. Ik ben een enorme fan van klassiek, barok en hysterische interieurs, maar merk nu dat ik meer behoefte heb aan wat meer rust en orde in huis, mijn dochter Abigaïl brengt de levendigheid wel in huis en door de loop de jaren is mijn stijl verfijnder geworden. Met behang afhalen leek mij het geen strak plan om haar erbij te hebben, aangezien ze alles nadoet wat ze ziet ( een nogal praktisch ingestelde dame). Dus toen madame op bed lag kon ik met met mijn klus beginnen. Ik kreeg een flashback van vijf jaar geleden. Mijn man en ik kochten toen ons huis, een echt klushuis met het plan dit helemaal naar onze wensen te maken. We hebben het hele huis van binnen gestript, de achtertuin zelf opnieuw aangelegd en plannen elke keer een nieuw project in (zo houd je overzicht en kun je het beter overzien). Nu plan Woonkamer. De vorige eigenaar hield enorm van behangen, alleen niet van het afhalen van behang, dus ik mocht toen 7 lagen behang afhalen in elke ruimte, elke kamer en zelfs het plafond was behangen. Ik blij dat ik nu maar één laag behang hoefde af te weken. Ik merkte alleen dat deze klus mij nu meer energie koste, dan vijf jaar geleden. Ik werd wat ongeduldig, omdat ik hét plan had bedacht om de woonkamer wel in een middagje te kunnen strippen, maar dat lukte me niet . Gefrustreerd en moe stopte ik het werk. Ik bedacht het plan om na het weekend verder te gaan.
Andere plannen…
Op Koningsdag hadden we een familydate ingepland en op zondag klus ik uit principe niet. Er zijn zes dagen waarop ik bezig kan zijn en heb mijn rustdag echt hard nodig. Na het heerlijke en ontspannen weekend met mijn gezin werd ik op maandagochtend  wakker en voelde me niet goed. Ik had hartkloppingen (die ik heb helaas heel vaak), had overal spierpijn en was misselijk. Ik ben eigenwijs, luister niet altijd even goed naar mijn lijf en een enorm sterke wil. Die combi is niet altijd even makkelijk. Ik besloot toch verder te gaan met mijn plan’ het behang in de woonkamer afhalen ‘. Maar toen mijn schoonvader kwam ben ik ingestort. Ik heb door mijn chronische ziekte een erg lage weerstand en had een virus gekregen waarbij ik niets meer kon binnenhouden. Mijn schoonvader en mijn man hebben de klus overgenomen. Terwijl mijn man  eigenlijk andere plannen had, zette hij zijn plannen opzij om mij te helpen en te ondersteunen. Zo lief van hem! Al mijn plannen moest ik helaas afzeggen en ik ben de hele week ziek geweest. Door het vele denken week ik zelfs af van de kleur die ik wilde voor op de muren. Dag plannen…
De planner
Ik ben een echte planner. Het lijkt wel of bijna iedereen plant, mooie plannen heeft en  zijn of haar agenda vol afspraken heeft en dat het bij hen dan ook nog allemaal lijkt te lukken wat ze geplant hebben. Nou, bij mij niet hoor! Ik merk dat ik steeds vaker mijn planning los moet laten. Dat vind ik moeilijk, omdat ik altijd zoveel ideeën en plannen heb en alles uit het leven wil halen. Door mijn beperkingen, ziekte en het moederschap en de taken en verantwoordelijkheden die daarbij komen, moet ik het vaak bezuren, kan ik mijn plannen niet altijd  meer waarmaken of nakomen. Ik besefte door de afgelopen week ( weer) dat we nog zoveel geweldige plannen kunnen maken, maar dat we nergens controle over hebben, zeker niet over onze gezondheid. Je gezondheid is iets heel  kostbaars, je komt daar vaak pas achter wanneer je gezondheid je in de steek laat. Mijn plan is om niet al te veel meer te plannen. Als je naar je lichaam luistert, verteld het je precies wat je nodig hebt. Als je niet zoveel plannen maakt, kan het leven je juist heel mooi verrassen. Het vraagt van ons om acceptatie dat het leven komt, zoals het komt, lef en vertrouwen.  Enjoy life how it gets to you.
