Selecteer een pagina

Vier het leven! Dat is één van mijn motto’s, naast Celebrate LOVE.  Ik vind altijd wel een reden om een feestje te vieren en sta graag én vaak stil bij bijzondere momenten in het leven. Vorige maand mocht ik mijn verjaardag vieren. Ik heb afgelopen jaar weer geleerd dat niet alles in het leven vanzelfsprekend is, maar ben dankbaak voor mijn leven en probeer er het beste van te maken. Je moet er immers zelf een feestje van maken.

Drie keer feest is scheepsrecht
Op de eerste zomerdag van Augustus 1986 verraste ik mijn ouders met mijn geboorte. Ik ben te vroeg geboren en kon blijkbaar niet wachten om aan mijn leven te beginnen. Als kind vierde ik mijn verjaardag altijd drie keer. Vóór de zomervakantie mocht ik mijn kinderfeestje geven voor mijn schoolvriendinnetjes. Koek happen, ezeltje prik, cakejes versieren én disco zwemmen, was toen helemaal hip and happening. Oh ja, je feestje bij Mc Donalds vieren was ook een trend, maar dat feestje vierde mijn  jongere zusje. Dat waren nog eens tijden. Tegenwoordig worden de  feestjes wel anders gevierd, een fotoshoot inclusief visagist voor de make-up,  lasergamen én karten (waarom beide?)  of naar de bioscoop gaan met tien kids. Laatst hoorde ik een klant die voor het feestje van zoonlief die ál zeven jaar  werd een valkenier had geregeld in het bos.  Maar ik zeg er verder niets van, want ben zelf ook wel  zeer benieuwd wat ik voor onze dochter Abigaïl ga regelen als zij feestjes mag gaan geven. Terug naar mijn eigen feestje. Mijn tweede verjaardagsfeestje vierden ik altijd op camping in Frankrijk met campingvriendinnetjes (Ja, echt, ik had mijn eigen rode tent, ging gewapend met mijn beautycase én rol roze toiletpapier over de camping en was dol op de grote supermarchés, waar ik  elk jaar zocht naar glitter-strandschoenen, omdat ik er elk jaar wel eentje verloor in de zee). De derde keer vierde ik mijn verjaardag na de vakantie met mijn familie thuis met veel taart en gezelligheid van mijn tantes. Misschien is dit wel de reden waar mijn party-gedrag vandaan komt. How knows?!

Party-time…”My Double Sweet Sixteen”
Op 1 augustus 2018  mocht ik 32 jaar worden. Manlief verraste mij met een uitgebreid ontbijt. Buiten stond de tafel gedekt, inclusief zijn beroemde zelf gemaakte smooties (daar is hij namelijk  een ster in), vers afgebakken croissants en een laughen brëzel (een zout krakelingbroodje uit Duitsland waar ik zó dol op ben). Hij had een verjaardagskaart voor mij ontworpen waarop mijn cadeaus stonden afgebeeld. Deel 1 was een datenight in Amsterdam bij restaurant Mama Kelly én deel 2 een weekend naar Parijs. Te gek! Nadat we uitgegeten waren werd onze dochter Abigaïl pas wakker, een verjaardagscadeautje op zich! Na haar ochtendritueel bezochten een vlindertuin. Ik vind vlinders erg mooie wezens, de transformatie die ze maken en een mooiere versie van zichzelf worden. Prachtig! Na ons uitje reden we weer naar huis zodat dochterlief haar middagslaapje kon doen (en ik ook). Aan het einde van de middag kwamen mijn ouders. We vierden mijn verjaardag met het eten van een heerlijke zelfgebakken redvelvet cupcake. Daarna vertrokken mijn man en ik naar Amsterdam en mijn ouders pasten op Abigaïl. Het was een heerlijke avond, het eten smaakte erg goed. Een echt feestje! Minder feestelijk was mijn nacht, die ik grotendeels doorgebracht op het toilet. Ik had blijkbaar iets verkeerd gegeten, maar zal de details besparen. Wel jammer van al dat heerlijke eten. Zaterdag 4 augustus jl. vierde ik mijn verjaardags-party voor mijn familie en vrienden. Overdag heb ik het rustig aan gedaan, zodat ik genoeg energie voor de avond zou hebben. Op de uitnodiging zette ik ook een eindtijd neer voor mijn gasten, zodat ik op tijd mijn bed ik kon. Ik moet rekening houden met mijn gezondheid en moet veel dingen laten, maar ben altijd in voor een feestje en ben blij dat mijn familie en vrienden rekening houden met mij. Het thema van mijn feestje was “ my double sweet sixteen “. Je hebt niet veel nodig om een sfeer of thema te creëren. Ik versierde de tuin met “sweet 16” vlaggetjes, “sweet 16” onderzetters en paars/roze pompoenen, zette samen met mijn man statafels neer en maakte zitjes. Het  thema met een knipoog naar ‘sweet sixteen” had ik het spel  “Champagne Pong” gevonden (bierpong, maar dan in stijl met roze champagne) . Het feestje was pas echt een feestje toen mijn vrienden en familie onze tuin vulden met hun aanwezigheid, wat voel je je dan een rijk mens.

The Beauty of ageing
Ik vind het helemaal niet erg om ouder te worden, ik vind het juist mooi. Ik merk in mijn werk, in de schoonheidssalon, dat “ouder” worden een ding is voor veel vrouwen. Behandelingen op dé jongste huid te hebben, strakker in je vel zitten door dié speciale maskers of noem maar op. De laatste jaren zijn botox  en fillers een trend geworden. Begrijp me niet verkeerd, want botox kan ook goed gebruikt worden, bijvoorbeeld bij erge nekklachten spuiten ze wel eens botox in om de nekspieren te ontspannen. Maar al diezelfde hamsterwangen en opgespoten dikke lippen, vind ik niet mooi, ontzettend onnatuurlijk en bovendien saai. Natuurlijk is het belangrijk om je huid goed te verzorgen, jezelf regelmatig een heerlijke gezichtsbehandeling cadeau doen, maar wees blij dat je ouder mag worden, er zijn genoeg mensen die niet meemaken.

Vier het leven!
Ik vind dat er altijd wel een reden is om het leven te vieren of om een feestje te geven. Het leven is een feest, alleen moet je zelf je slingers ophangen. Ik zie mijn leven als een cadeau, dat ik maar al te graag uitpak. Het leven is niet altijd wat je ervan verwacht, maar het is de kunst hoe je ermee omgaat als het tegenzit. Is je glas halfvol of halfleeg? Ik ben dankbaar dat ik mijn verjaardag mocht vieren, dankbaar dat ik ouder mag worden en dat ik mijn levensfeestje mag vieren samen met mijn gezin, mijn vrienden en familie.

Liefs,
Daphne Véronique

Pin It on Pinterest

Deel dit bericht